«Usio dobra, byŭ zvanok z vyšejstajačych orhanaŭ». Čavuskaja tyktokierka ŭ baraćbie ź miascovymi ŭładami dasiahaje pośpiechaŭ
Žycharka Čavusaŭ u tyktoku źviarnułasia da Alaksandra Łukašenki. Jaje siabroŭka žyvie ŭ pakoi, dzie ŭ luby momant moža abvalicca ściana, u internacie niama haračaj vady, a kuchnia daŭno nie bačyła navat kaśmietyčnaha ramontu. Jak historyja nabyła rozhałas, paśla čaho čynoŭniki zavarušylisia — spačatku bizunom, a paśla piernikam.
Siońnia zranku žančyna zapisała novy tyktok, u jakim paviedamiła, što čynoŭniki zanialisia pravierkaj jaje sacyjalnaha stanovišča, pahražajučy adabrać dačku. Jana paviedamiła pra svoj namier ćviorda zmahacca za svaje pravy i zaklikała «trymać kułački».
Tyktok, zapisany bližej da viečara, byŭ užo kudy bolš aptymistyčny. Pavodle žančyny, «usio dobra, byŭ zvanok z vyšejstajačych orhanaŭ», kamisija ničoha kiepskaha ŭ jaje sacyjalnym stanoviščy nie znajšła; navat pačali ramont u internacie. Žančynie zastajecca tolki zadavać rytaryčnaje pytańnie: «A dzie vy byli raniej?»
«My nie budziem nikudy źviartacca, kali vy budziecie ŭvachodzić u naša stanovišča», — zajaŭlaje žycharka Čavusaŭ čynoŭnikam.
Stała viadoma, za što buduć sudzić pieršaha namieśnika načalnika Kiraŭnictva spravami Łukašenki1
Kamientary
Tot i pobiedit v boŕbie mnienii, diemokratii i pluralizma.
Jeśli riemontniki intiernata iz hubopika okažutsia na storonie błohierši, to intiernat, vozmožno, otriemontirujut, a diriektora intiernata privlekut
k pokazatielnoj otvietstviennosti. Jeśli zajmut storonu činovnikov i diriektora intiernata, to błohieršu lišat roditielskich prav, ditio otpraviat v intiernat dla dietiej s takimi žie problemami, kak i u etoho intiernata, a mamašu otpraviat na chimiju.