Minčuki atrymali bałharskuju šenhienskuju vizu, ale za dzień da pajezdki jaje anulavali

Maryna (u metach biaśpieki imia surazmoŭcy źmieniena) z mužam ź Minska. U 2024 hodzie jany źviarnulisia da pasiarednika pa dapamohu ŭ afarmleńni šenhienskaj vizy. Jaje siamji treba było atrymać jak najchutčej, tamu ŭ firmie im prapanavali dva varyjanty.

Pieršy — źviarnucca ŭ konsulstva Ispanii. Ale, jak uspaminaje Maryna, dla hetaha spatrebiłasia b albo «paru tydniaŭ pačakać», albo samim źjeździć z dakumientami ŭ Maskvu. Druhi — padać dakumienty na bałharski šenhien u Miensku. Na im muž i žonka akurat i spynilisia.

«Bałhary tady davali vizy vielmi dobra, — uspaminaje surazmoŭca. — Admovaŭ praktyčna nie było».

Na padaču siamju zapisvała ahienctva. Jano ž apłačvała broń hatela ŭ Bałharyi. Apieracyju rabili z rasijskaha rachunku, praz što ŭ vizavym centry da pary ŭźnikli pytańni.

«Dla dokazu, što apłata sapraŭdy prajšła, u nas paprasili paćviardžeńnie z banka. My jaho dali, — praciahvaje Maryna. — Dziaŭčynki ŭziali dakumienty, ale papiaredzili: situacyja stromnaja, skažam tak. Heta značyć, na broni akcent byŭ zrobleny jašče tady».

Niahledziačy na heta, praź miesiac siamju čakali dobryja naviny: vizy im dali. Pryčym na toj termin, jaki jany prasili. Ahułam za pasłuhi pasiarednika razam z konsulskim zboram jany zapłacili 1000 rubloŭ.

Pajezdka była zapłanavanaja na studzień, z hetaha miesiaca šenhien i pačynaŭ dziejničać. Skarystacca ź jaho možna było na praciahu niekalkich miesiacaŭ.

«U śniežni znajomyja raskazali, što byli situacyi, kali ludzi pryjazdžali na miažu i ich razvaročvali. Kazali: «Vašy vizy anulavanyja». Ja napisała ŭ ahienctva, kab udakładnić, ci praŭda takoje zdarajecca? — uspaminaje minčanka. — Jany adkazali, što takoje sapraŭdy ciapier časam adbyvajecca. Skazali, kali adnosna nas vyrašyli pravieści pravierku i anulavać naš šenhien, to nam paviedamiać pa elektronnaj pošcie. Tamu paprasili abaviazkova praviarać mejł, a taksama papku «Spam» — hladzieć, ci nie prychodziŭ list».

«Miarkujem, jany praviarali, ci sapraŭdy my jedziem u ich krainu»

U studzieni 2025-ha, kali zdavałasia, što ŭsio dobra, para sapraŭdy atrymała list z konsulstva Bałharyi. Adbyłosia heta za dzień da taho, jak ich šenhien pačynaŭ dziejničać. U liście było adznačana, što ichnija vizy anulujucca, pakolki «nie było padadziena abhruntavańnie mety i ŭmoŭ mierkavanaha znachodžańnia», a taksama «jość abhruntavanyja sumnievy adnosna dakładnaści padadzienych paćviardžalnych dakumientaŭ abo dakładnaści ich kantaktaŭ». Na padstavie čaho konsulstva zrabiła takuju vysnovu, nie adznačajecca.

Maryna adrazu ž napisała ŭ ahienctva. Tam joj adkazali, što «Bałharyja stała vielmi staranna adsočvać mienavita metavaje vykarystańnie vizy», i zrabić z anulavańniem ničoha nielha.

«My pačali vyśviatlać u znajomych, u kaho jość viersii, čamu tak adbyłosia. Pakolki havorka idzie pra «metavaje vykarystańnie», miarkujem, jany praviarali, ci sapraŭdy my jedziem u ich krainu, — razvažaje surazmoŭca. — Nakolki pamiataju, šmat hadoŭ tamu ŭžo takoje było. Tady ad čałavieka patrabavałasia abaviazkova pierasiačy miažu krainy, čyj šenhien jon atrymaŭ, pažyć tam u hateli. Čuła, italjancy ciapier taksama pra heta papiaredžvajuć tych, chto ŭ ich atrymlivaŭ vizy».

Žančyna nie chavaje, što jany z mužam sapraŭdy nie źbiralisia ŭ Bałharyju. Siamja płanavała naviedać Čarnahoryju, kudy biełarusam viza nie patrebnaja. Adnak, kab lotać tudy z Polščy ci Litvy, patrabavałasia pierasiačy miažu ES, dla hetaha i patrebien byŭ šenhien. Tamu, kali ahienctva-pasiarednik prapanavała admianić broń hatela, para nie była suprać.

Kali dakładna pasiarednik heta zrabiŭ, Maryna nie viedaje. Miarkuje, što adrazu, jak tolki klijenty atrymali vizy.

«Padrabiaznaści ŭ ahienctva my nie ŭdakładniali, tamu što nam patrabavałasia terminova vyrašać pytańnie z pajezdkaj», — adznačaje surazmoŭca.

Jak u konsulstvie mahli daviedacca, što siamja nie źbirajecca ŭ Bałharyju? Adkazu na hetaje pytańnie biełaruska nie viedaje.

«Pakolki jechać my źbiralisia na mašynie, to padavali maršrut ruchu. U im byli paznačanyja harady, jakija źbiralisia prajazdžać. Dumaju, źviazacca z hatelami ŭ hetych haradach i spytać, ci braniravali my tam niešta, nie skłała b pracy, — dzielicca zdahadkami žančyna. — Mahčyma, ich naściarožyła, što pajezdka na nievialiki termin, a dabracca nam treba da Bałharyi».

Niahledziačy na składanuju situacyju, svaje płany pajechać u Jeŭropu siamja ŭsio ž taki ažyćciaviła. Praŭda, u Čarnahoryju jany lacieli ź pierasadkami. Choć nadzieja nie rabić taki kruh była.

Atrymaŭšy admovu ad konsulstva, Maryna ŭdakładniła ŭ ahienctva, ci zmohuć jany znoŭ padavacca na šenhien. Tam adkazali, što tak. Na ich dumku, samy chutki varyjant — zapisacca ŭ Maskvie na ispanskuju vizu.

«Na ich dumku, heta b zaniało aryjencirovačna paŭtara miesiaca, — kaža surazmoŭca. — Potym my vyrašyli prakansultavacca jašče z adnoj śpiecyjalistkaj, jakaja zajmajecca vizami. Jaje mierkavańnie: «Pakul navat nie suńciesia. Vy 100 pracentaŭ stracicie čas, luboje pasolstva vam admović». Adzinaje vyklučeńnie jana rabiła dla Hiermanii, ale papiaredziła, što čakać pryjdziecca miesiacaŭ z 18».

Darečy, abmiarkoŭvajučy hetuju situacyju sa znajomymi, siamja vyśvietliła, što ŭ ich kole byli ludzi, jakija šmat hadoŭ tamu taksama sutykalisia z padobnymi situacyjami. Heta byli adzinkavyja vypadki.

«Znajomaja, jakaja niekalki hadoŭ tamu praz heta prachodziła, skazała, što paśla takoj historyi lepš padavacca choć by praz paŭhoda-hod i iści da italjancaŭ», — adznačaje Maryna.

Ci prasiła siamja, kab ahienctva-pasiarednik viarnuła im hrošy, bo vizy anulavali? Muž Maryny adkazvaje, što chaciełasia b, ale jany hetaha nie rabili.

«Pa-pieršaje, nie było času, patrabavałasia chutčej pajechać, — kaža mužčyna. — A pa-druhoje, faktyčna jany svaju pasłuhu vykanali, choć i drenna, niajakasna. Vyrašać pytańnie daviałosia b praz sud, a nie chaciełasia».

• 3
• 0
• 4
• 6
• 1
• 2
• 1
• 0