Čamu biełaruskija ŚMI pišuć pra dobraachvotnikaŭ stolki, kolki pišuć

«Za ŭvieś studzień biełaruskija miedyja napisali adnu-dźvie naviny pra biełarusaŭ na froncie», — vykaciŭ pretenziju błohier BalaganOFF.

U kancy artykuła ja patłumaču, čamu «Naša Niva» piša, kolki piša, ale napačatku treba skazać, što sama zajava — absalutnaja niapraŭda. Tolki ŭ «Našaj Nivie» i tolki za minuły tydzień ja naličyŭ 9 artykułaŭ pra dobraachvotnikaŭ (śpis daju ŭnizie). I heta tolki za adzin tydzień, ja ŭžo dalej hartać nie staŭ, a ŭ miesiacy — moža chto nie viedaje, čatyry tydni. I heta tolki na sajcie, a majem ža jutuby, tyktoki, telehram-kanały, «Naša Niva» maje navat na ŭkrainskaj movie TH, dzie taksama šmat usiaho. I heta tolki ŭ «Našaj Nivie». Ja ŭžo nie kažu pra infarmacyju pra samu vajnu: dziasiatki navin štodzień.

Karaciej, naciažka abo vydumka. Paeta zadaloka zavodzić mova, a BalaganOFFa — dobryja namiery.

Ja razumieju, dla čaho błohier zrabiŭ hetaje pierabolšvańnie — kab pisali jašče bolš. 

Ale davajcie pahladzim na heta ź inšaha boku.

Maŭleńnie pra śviet i padziei ŭ duchu «ŭsio nie tak» bje pa psichałohii ludziej. Ukraincy atrymlivajuć niehatyŭnyja stereatypy pra biełarusaŭ — na asnovie absalutna niepraŭdzivaj zajavy. A biełarusy, jakija to viedajuć sapraŭdnuju situacyju ŭ ŚMI, usprymajuć heta jak namier ukraincaŭ dyktavać: «mała nam inšyja dyktujuć, dyk jašče i hetyja». ŚMI ž to taksama pilna i štodzionna adsočvajuć, što ludzi chočuć čytać i hladzieć, a čaho nie chočuć, što jakija reakcyi vyklikaje.

Sam farmat viečnaha «pošuku vorahaŭ» razburalny dla hramadskaj salidarnaści. Niezdarma tatalitarnyja režymy, u tym liku łukašyscki, uvieś čas zaniatyja pošukam voraham. Łukašenkaŭcy razumiejuć, što nie mohuć prymusić narod pavieryć im i palubić ich, tady hałoŭnaja zadača dla ich ubić ludziam u hałovy dumku «a ŭsie ž takija, i tyja ž nie lepšyja». I hetym ža zaniatyja mutnyja piersanažy typu «Virusa».

I jašče adzin momant, pra jakija moža być BalaganOFF nie zadumvaŭsia, bo myślić va ŭkrainskaj paradyhmie, a biełaruskija ŚMI dumajuć — prosta ŭ siłu taho, što sistemna skanujuć ryzyki, nie tolki dla siabie, ale i dla našych hierojaŭ, ich siamiej, i navat čytačoŭ, bo my, ŚMI, žyviom doŭha, a tamu i hulajem udoŭhuju, a nie dziela klikaŭ. Za nami 100 hadoŭ historyi, jak-nijak.

Praźmiernaja prysutnaść ŚMI kala dobraachvotnikaŭ stvaraje ryzyki dla dobraachvotnikaŭ, ich rodnych, a taksama dla koła ludziej, jakoje im dapamahaje. Jak kazała palitźniavolenaja mama Juryja Drakachrusta pra vorahaŭ, «jany viedajuć tolki toje, što my sami im skazali». A čym bolš krucicca, zvonicca, vypytvajecca, tym bolš pabočnaj infy vyciakaje. My navat pryvykli z padazronaściu hladzieć na tych piersanažaŭ, jakija nadta ŭžo kruciacca vakoł dobraachvotnikaŭ. Tut ža na šalach — nie słava, kliki, prahlady i reputacyja, usim nam chopić hetaha na našu dolu, tut na šalach — žyćci najlepšych ludziej.

«Ty pavinien viedać bolš, čym pisać i kazać» — heta pryncyp kožnaha dobraha žurnalista.

A śpis našych publikacyj za apošni tydzień — unizie. Da dzieviaci dadaju i dziasiaty artykuł z novymi faktami pra Kalinoŭskaha. Dazvolcie i jaho ličyć dobraachvotnikam.

• 18
• 3
• 1
• 5
• 0
• 0
• 0
• 2