У Рагачове тры школьніцы збілі 11-гадовага хлопчыка, сцягнулі з яго трусы і імітавалі сэкс

Інцыдэнт адбыўся ў адной са школ Рагачова ў 2023 годзе. Тры дзяўчыны, 14—15 гадоў, вырашылі паздзекавацца са школьніка, якому было 11 гадоў. Яны падпільнавалі яго ў раздзявалцы каля спартовай залі. Спачатку на вачах іншых дзяцей сталі яго прыніжаць, далей павалілі на падлогу, пачалі збіваць нагамі і рукамі. Урэшце сцягнулі з яго штаны з трусамі і пачалі імітаваць палавы акт.

Пра тое, што адбылося, стала вядома адміністрацыі, якая і паведаміла ў міліцыю. На школьніц завялі крымінальную справу па факце злоснага хуліганства, здзейсненага групай асобай (ч.2 арт. 339 Крымінальнага кодэксу, адказнасць наступае з 14 гадоў).

У выніку злачынцам прысудзілі па годзе пазбаўлення свабоды з адтэрміноўкай на такі ж тэрмін.

Гэта значыць, школьніцы засталіся на свабодзе, але будуць знаходзіцца пад пільным наглядам міліцыі.

Апроч таго, асуджаныя павінны заплаціць пацярпеламу хлопчыку маральную шкоду памерам 10500 рублёў.

У пракуратуры прызнаюць праблему, што ў заканадаўстве Беларусі няма вызначэння булінгу і канкрэтнай адказнасці за цкаванне. Тым часам даследаванне, якое правёў ЮНІСЕФ, паказвае, што 60,1% школьнікаў і 82,1% выхаванцаў інтэрнатаў сутыкаліся са цкаваннем з боку іншых дзяцей. За апошнія пяць гадоў колькасць злачынстваў на сэксуальнай глебе, дзе пацярпелымі праходзяць дзеці, узрасла ў 20 разоў, з іх 80% адбыліся ў інтэрнэце.

Больш за 30% дзяцей сутыкаліся з запалохваннямі і цкаваннямі ў інтэрнэце. Пры гэтым большасць не расказвае пра гэта бацькам.

Што рабіць, калі вы даведаліся, што з вашага дзіцяці здзекуюцца ў школе і цкуюць яго?

Не спадзявайцеся, што сітуацыя зменіцца сама сабой. Спачатку паспрабуйце вырашыць праблему ў рамках навучальнай установы.

Высветліце падрабязнасці булінгу — хто здзяйсняе гвалт, які, дзе, калі, у прысутнасці каго. Альбо дзе ў інтэрнэце размешчаны абразлівыя выпады.

Звярніцеся да класнага кіраўніка, у сацыяльна-педагагічную псіхалагічную службу, адміністрацыю навучальнай установы.

Пагутарце з крыўдзіцелем і яго бацькамі. Ад іх паводзін (прызнанне-непрызнанне віны, жадання прынесці прабачэнні, пакрыць нанесеную шкоду) залежаць вашыя далейшыя дзеянні.

Гэтым можна абмежавацца, калі педагогі і адміністрацыя навучальнай установы разумеюць праблему, праводзяць працу як з парушальнікам, так і з класам, а бацькі крыўдзіцеля імкнуцца мінімізаваць наступствы, якія для вашага дзіцяці не носяць цяжкі характар.

Калі настаўнікі і адміністрацыя не прымаюць меры, звяртайцеся ва ўпраўленне адукацыі мясцовага выканкама альбо да ўчастковага міліцыянера (у выпадку, калі ў дачыненні да дзіцяці здзейснена адміністрацыйнае правапарушэнне).

У міліцыі павінны скласці пратакол і апытаць удзельнікаў канфлікту, потым справу накіруюць у камісію па справах непаўналетніх. Заява ў міліцыю і наступныя прававыя наступствы ў сувязі з гэтым могуць прыцішыць запал агрэсіўнага падлетка.

Калі ж дзіцяці нанесеныя цялесныя пашкоджанні, можна звяртацца ў пракуратуру. Пракурор мае права пачаць адміністрацыйны працэс ці завесці крымінальную справу.

Апроч таго, можна звяртацца ў Нацыянальную камісію па правах дзіцяці. Яна кантралюе і аналізуе дзейнасць розных арганізацый па пытаннях абароны правоў і законных інтарэсаў дзяцей.

• 0
• 0
• 0
• 12
• 7
• 14
• 16
• 0