U žurnalista Źmitra Łupača znoŭ praviali pieratrus. Hetym razam u viaskovaj chacie
Pieratrus prajšoŭ u chacie, jakuju žurnalist atrymaŭ u spadčynu, i jakaja znachodzicca ŭ vioscy Zavaraty Hłybockaha rajona. Tam užo šmat hadoŭ nichto nie žyvie, i sam haspadar naviedvaŭsia tudy tolki čas ad času. Z momantu jaho pierajezdu za miažu ŭ lipieni 2021-ha tam uvohule nichto nie byvaŭ. Tym nie mienš, siłaviki pryjechali tudy šukać arhtechniku, piša «Viciebskaja viasna».
Klučy ad chaty zachoŭvalisia ŭ svajakoŭ Źmitra, a adčynili jaje ŭ prysutnaści paniatych. Kampjutaraŭ ci inšaj arhtechniki tam, viadoma, nie było. Taksama jak i ŭ hłybockaj kvatery žurnalista, dzie pieratrus praviali 6 śniežnia.
U kvateru siłaviki trapili z dapamohaj MNS praz bałkon, ale ciapier jana staić začynienaja i apiačatanaja. Pavodle nadpisaŭ na piačatkach, pieratrus pravodzili supracoŭniki HUBAZiKa.
Źmicier Łupač, jaki vymušana žyvie ŭ Polščy, navat nie viedaje, u miežach jakoj spravy pravodzilisia hetyja pieratrusy. Ale zhadvaje, što apošni čas praz telehram jamu pastupali pahrozy ad nieviadomych asobaŭ. Niechta pad nikam «Michaił Romanov» pisaŭ žurnalistu, kab jon «pierastaŭ zajmacca łuchtoj» i, «pakul jašče nie pierajšoŭ rysu», źviartaŭsia ŭ kamisiju pa viartańni, kajaŭsia i pryjazdžaŭ u Biełaruś.
Stała zrazumieła, čamu kiraŭnik biełaruskaha Ernst&Young nie zmoh asabista raźvitacca z kalektyvam4
Kamientary