«Усяго за 20 еўра я дапамагу «забыцца» знойдзеную інфармацыю». З'явілася махлярская схема ці правакацыя, магчымая толькі ў Беларусі
Пра незвычайныя паведамленні, якія атрымліваюць беларусы ў Варшаве, напісала выданне Most. Але ёсць звесткі пра тое, што такія самыя прыходзяць і беларусам у Беларусі.
Паведамленні прыходзяць людзям на электронную пошту, але аўтар звяртаецца да атрымальнікаў па іх ніку і ID у інстаграме. Тэксты ўсіх атрыманых паведамленняў супадаюць, а вось імёны, якімі прадставіліся адпраўнікі, адрозніваюцца. У адным выпадку называюцца Уладзімірам, у іншым — Мікалаем.
Аўтар паведамлення прапануе пералічыць яму 20 еўра ў абмен на тое, што ён «забудзе» пра актыўнасць людзей у «экстрэмісцкіх» групах.
«Вымушаны паведаміць, што ў вас могуць узнікнуць праблемы з законам. Канкрэтна ў вашым выпадку справа будзе распачатая паводле артыкула 361-4 КК РБ «Садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці». Я разумею, што такое пакаранне, як пяць гадоў турмы, не адпавядае цяжару вашай віны.
Таму прапаную сваю дапамогу: усяго толькі за 20 еўра я дапамагу «забыцца» знойдзеную інфармацыю», — гаворыцца ў лісце.
Далей ідзе спасылка, па якой можна атрымаць інструкцыю.
«На жаль, часу на роздум у вас няшмат. Інакш праграма аўтаматычна перадасць даныя пра вашу актыўнасць у праваахоўныя органы РБ. Загадзя папярэджваю, што выдаляць і закрываць сваю старонку позна: уся інфармацыя пра вашу актыўнасць з 2020 года ўжо даўно сабраная і знаходзіцца ў маёй базе», — піша аўтар паведамлення.
Калі за гэтым стаяць звычайныя махляры, то схема для іх, трэба сказаць, практычна не нясе рызыкі. Калі нехта з перастрашаных беларусаў на гэты развод павядзецца і пералічыць грошы, то, зразумеўшы сваю памылку, у міліцыю пісаць заяву яўна ніхто не будзе — сабе даражэй.
Нельга, аднак, выключаць і магчымасці свядомай правакацыі з боку сілавікоў. Калі чалавек, які на гэта клюне, пачне пераводзіць кудысьці грошы за маўчанне, то гэта могуць патэнцыйна патрактаваць як прызнанне віны. І чалавек, хочучы выбавіцца з бяды, наадварот, сам яе на сябе накліча.
Белыя ды чырвоныя кветкі і мора слёз. Як у Вільні сустракалі Паліну Шарэнду-Панасюк29
Каментары